Saturday, October 9, 2010

ఈ కధకి పేరు పెట్టండి..









నగరాన్ని పిండితే రాలినట్లు రోడ్లన్నీ జనమయం. ఎవరి బిజీ లోవాళ్ళు. ఆఫీసులకెళ్ళే వాళ్ళు. పిల్లలని స్కూలుకి, కాలేజీలకి తీసుకుని వెళ్ళేవాళ్ళు, రోడ్లు క్రాస్ చేయడానికి ప్రయత్నిస్తూన్నవాళ్ళు కొబ్బరి బొండాలు, కూరగాయలు, చేపలు, రొయ్యలు అమ్మేవాళ్ళు ఎవరి అవసరాల్లోవారు. రావాల్సిన బస్సు కోసం అసహనంగా అటూ, ఇటూ చూస్తూంది కాజల్. ఎదురుచూసే బస్సు రాకుండా ఎక్కడికి పోతుంది. బస్సు వచ్చేవైపే కాదు, రాని వైపుకూడా చూడటం ఆరాటానికి పరాకాష్ట. అయితే రావాల్సిన బస్సు కంటే వేగంగా ఆమె ఆలోచనలు పరిగెడుతున్నాయి. సరిగ్గా నిన్న ఇదే సమయానికి జరిగిన సంఘటన తన కళ్ళముందు కదలాడింది. .

నిన్న బస్సు కోసం ఎదురు చూస్తూన్నపుడు ఎవరో ఒక ఇరవై, ఇరవైఐదు సంవత్సరాల యువకుడు రోడ్డు క్రాస్ చేస్తూ బైక్ గుద్ది పడిపోయాడు. అందరూ అతన్ని ముందు తిట్టినా తరువాత అతడు గుడ్డివాడని తెలిసి జాలిపడి బైక్ అతన్ని తిట్టారు.

తనకేమీ పట్టనట్లు అతను నవ్వుకుంటూ తను వెయిట్ చేస్తున్న బస్టాప్ దగ్గరకి వచ్చేడు. నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ తనకు దగ్గరగా వచ్చి... ఏవండీ 28 వచ్చిందాండి. అందం, ఆకర్షణ అన్నీ ఉన్న ఇతనికి దేవుడు అన్యాయం చేసాడనిపించింది. ఏవండీ మిమ్మల్నే... ఉలిక్కి పడింది కాజల్...ఇంకా రాలేదండి. నేనూ దానికోసమే వెయిట్ చేస్తున్నాను. రాంగానే మిమ్మల్ని ఎక్కిస్తాను. చాలా ధాక్సండి.. మీకెందుకండి శ్రమ ..నేనెక్కగలను. బస్సు వచ్చినపుడు చెప్పండి చాలు. మీరేమనుకోనంటే ఒక చిన్న మాట..మాలాటి వికలాంగుల మీద సానుభూతి చూపించండం నాకిష్టం ఉండదండి. అది మా ఆత్మవిశ్వాసాన్ని దిగజార్చుతుందని నా భావన. వీలయినంత వరకూ ఎవరి మీద ఆధార పడకుండా మా పనులు మేము చేసుకోవడంలోనే మాకు తృప్తి ఉంటుందండి.

ఐయామ్ సారి నా గురించి చెప్పనేలేదు కదూ. నా పేరు ఉదయ్. అనాధాశ్రమంలో జీవన ప్రస్థానం మొదలైంది. రైల్వే న్యూకాలనీలో ఉన్న బ్లైండ్ స్కూల్లో టీచర్ గా వర్క్ చేస్తున్నాను...మీరు ఏ కాలేజిలొ చదువుతున్నారు. మీరు కాలేజి చదువుతున్నట్లు ఎలా తెలిసిందని అవాక్కయ్యారా ? ఇందులో విచిత్ర మేముందండి. మీరు వాడే పెర్ఫ్యూమ్ కాలేజ్ స్టూడెంట్స్ తప్ప మరెవరూ వాడరు కదా. తను నిజంగానే అవాక్కయింది. నోటమాట రాలేదు. మాట్లాడే అవకాశము రాలేదు. తన నిశ్శబ్దాన్ని ఛేధిస్తూ 28 బస్సు హారన్ మ్రోగింది. చూస్తుండగానే అతను బస్సు ఎక్కడం, తరువాత హడావుడిగా తను ఎక్కడం జరిగిపోయింది. బస్సులో విడివిడిగా కూర్చున్నా ఒకరు మరొకరి గురించి ఆలోచిస్తూనే ఉన్నారు. ఆలోచనలో ఉండగానే అతని బస్టాప్ వచ్చింది. తను దిగిపోయాడు.

బస్సు కదిలింది. వెంటనే తను సీట్లోంచి లేచి అంకుల్ కొంచెం స్లో చేయరా నేనిక్కడే దిగాలి. స్టాప్ లో దిగాలమ్మా, ఎక్కడపడితే అక్కడ బస్సాపరు అంటూనే బస్సు స్లో చేసాడు. దిగి వెనక్కి చూసింది. చాలా దూరంలో ఉన్నాడు. మళ్ళీ ఆలోచనలు..... తను దిగాల్సింది మరో రెండు స్టాపుల తర్వాత. మరి ఇక్కడ ఎందుకు దిగింది. అతని గురించా ? అతనితో ఏం మాట్లాడుతుంది తనకే తెలియదు. సెల్ తీసుకుని మాధవికి ఫోన్ చేసి అటెండెంస్ మేనేజ్ చేయమని చెప్పింది. ఇపుడేం చేయాలి. వెనక్కి చూసింది. అతనెవరితోనో మాట్లాడుతూ నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ వస్తున్నాడు. తను నడక మొదలు పెట్టింది. దగ్గర కొచ్చేకా...అరె మీరా... మీరిక్కడే దిగారా ? కాలేజ్ కి వెళ్ళలేదాండి.

లేదండి..ఇక్కడ ఒక అంకుల్ వాళ్ళింటికి వెళ్ళాలి. ఆ పని అయిపోయాకా కాలేజికి వెళతాను. తనకి తెలుసు అది అబధ్ధం అని....బహుసా అతనికి కూడా.. అయినా ఎందుకు చెపుతున్నట్లు.. ఆతన్ని చూడంగానే పరిచయం పెంచుకోవాలని ఎందుకనిపించింది. అదీ తెలియదు. ఇరువురు పరిచయాలు చేసుకోంగానే అతని స్కూలు వచ్చేసింది.

బస్సు హారన్ మ్రోగేసరికి ఊహల్లోంచి బయట పడింది. కొంచెం దూరంలో ఉదయ్ ఉన్నాడు. తనొచ్చేవరకూ బస్సు ఆపింది. రోజు ఇలాగే కలుసుకోవడంలో వారి అనుబంధం పెరిగింది.
తను కూడా అనాధే. చిన్నప్పటి నుండి ఒక దాత చదివించాడు. అతను కాస్తా మరణించేసరికి ఆమె చదువు మధ్యలోనే ఆగిపోయింది. వర్కింగ్ విమెన్ హాస్టల్ లో ఉంటూ ఏదో చిన్న షాపులో పార్టైమ్ స్టోర్స్ మేనేజర్ గా పనిచేసుకుంటూ చదువు కుంటుంది.

ఇద్దరికీ కులం, మతం అడ్డుగోడలు లేవు. తల్లి దండ్రుల ఆంక్షలు లేవు. సో... వారి ప్రేమకి ఎల్లలు లేవు. అలాగని ఎవరూ హద్దులు దాటలేదు.

తరచూ పార్కుల్లోనూ బీచ్ ల్లోనూ కలుసుకోవడం వారిని వివాహ బంధానికి దారి తీసింది.

ఒక రోజు....నాకు కళ్ళు వచ్చే అవకాశాలున్నాయని డాక్టర్లు చెప్పారు. నేత్రదాతలకోసం వెతుకుతున్నాను. నాకు చూపు రాగానే మనిద్దరం పెళ్ళి చేసుకుందాం అన్నాడు.

ఆ రోజు రాత్రి కాజల్ కి నిద్రపట్టలేదు. ఎలాగైనా అతనికి చూపు రప్పించాలి. రెండు రోజులు అతన్ని కలవలేదు. ఫోన్ చేసినా స్విచ్ ఆఫ్ చేసింది. అతని రిపోర్ట్స్ చేతబట్టుకుని నగరంలో ఉన్న కంటి హాస్పటల్స్ చుట్టూ తిరిగింది. మొత్తానికి శంకర్ ఫౌండేషన్ హాస్పటల్ లో అపాయింట్ మెంట్ సాధించింది.

మరో పది రోజుల్లో అతనికి ఆపరేషన్. ఈ విషయం అతనికి చెప్పింది.
తన చీకటి తెరలు తొలగిపోయే రోజుకోసం ఇద్దరూ ఉత్కంఠతో ఎదురుచూసారు.
కళ్ళు వస్తే ఈ లోకంలోని రంగులన్నీ తెలుస్తాయి.
ప్రకృతిలోని అందాలన్నీ చూడగలుగుతాడు.
ఆ ఊహే అతణ్ణి ఉద్వేగపరచింది.
ఆపరేషన్ అవ్వంగానే కళ్ళు తెరచి మొదట తననే చూడాలని అన్నాడు.
ఆపరేషన్ అయ్యింది.
తను కళ్ళు తెరిచేసరికి ఎదురుగా తన రూపం.. మసక మసకగా క్రమంగా రూపుదిద్దుకుంది.

అతని మనో నేత్రంలో ఆమె రూపం సజీవంగా..... ఎదురుగా.....
పెళ్ళి గురించి అడిగింది..చూద్దాంలే..అప్పుడేనా...తర్వాత మాట్లాడుకుందాం...
డిస్చార్జ్ రోజున అడిగింది...ఆలోచిస్తాన్లే అన్నాడు....
అతనికి దగ్గరగా వచ్చింది.. కళ్ళని ముద్దాడింది....
నా కళ్ళు జాగ్రత్త......అని వెళిపోయింది.....

నగరాన్ని పిండితే రాలినట్లు రోడ్లన్నీ జనమయం. ఎవరి బిజీ లోవాళ్ళు. ఆఫీసులకెళ్ళే వాళ్ళు. పిల్లలని స్కూలుకి, కాలేజీలకి తీసుకుని వెళ్ళేవాళ్ళు, రోడ్లు క్రాస్ చేయడానికి ప్రయత్నిస్తూన్నవాళ్ళు కొబ్బరి బొండాలు, కూరగాయలు, చేపలు, రొయ్యలు అమ్మేవాళ్ళు ఎవరి అవసరాల్లోవారు.

కళ్ళ చుట్టూ ఉండాల్సిన కాటుక (కాజల్) చీకటిని కళ్ళల్లో నింపుకుని....
రావాల్సిన బస్సు కోసం అసహనంగా ఎటో చూస్తూంది కాజల్....

Friday, October 1, 2010

(అ)విశ్రాంత జీవనయానం.....




నిన్న మాస్కూల్లో ఒక టీచర్ రిటైర్ అయ్యారు..తన విశ్రాంతజీవనం మీద ఒక కవిత వ్రాయమని అడిగారు... ఆమె నార్తిండియన్. హిందీ టీచర్. హిందీ లేదా ఇంగ్లీషులో వ్రాస్తానంటే కాదు తెలుగులోనే వ్రాయమన్నారు. ఆ సందర్భంలో ఆమె తరపున నే చదివిన కవిత...


ఈరోజు గంట కొట్టంగానే నాకంటే ముందే
బడి లోకి వెళ్ళాలని ననుతోసుకుంటూ
వెళ్ళిన నా చిన్నారులు
నా స్మృతి వీధుల్లోంచి వెనక్కి వెళిపోతుంటారు...
నా మనో సముద్రంలో ఎగిసిపడిన అలల్ని
ఒకటొకటిగా మోసి నా చేతిలో
విరిగి అరిగిన సుద్దముక్క
విశ్రాంత జీవన కౌగిలిలో కరిగిపోతూంటుంది...
తనువు తారు నలుపైనా
గోడ నిండా పరుచుకుని
అక్షర మల్లియల సుగంధాన్ని
ఎదజల్లిన నల్లబల్ల నాకోసం
తనువంతా కనులై ఎదురుచూస్తూంటుంది...
ఈ దేవాలయ ప్రాంగణంలో
నా పాద ధూళి రేపటి వానలో
తడిసి ముద్దయిపోతుంది...
హాజరు పుస్తకంలో నా చివరి సంతకం
వేల వేల ప్రశ్నల్ని ప్రసవిస్తుంది...
నే కూర్చునే కుర్చీ మీ వైపు
జాలిగా చూస్తూంటుంది.
మీ చెక్కిళ్ళపై ఎండిన కన్నీళ్ళలో
నా రూపం క్రమక్రమంగా కరిగి పోతుంది...
నేను మాత్రం.....
గుప్పెడు జ్ఞాపకాల మూటని
భుజాన్న మోసుకుని వెళిపోతాను..
మధురక్షణాల చిత్తరువులు(ఫోటోలు)
తగిలించిన గోడకి నా రెండు కళ్ళూ ఉరి పోసుకుంటాను..
వీధివెంట వెళ్ళే బడి పిల్లలని చూస్తూ
గుమ్మానికి వేలాడతాను..
విశ్రాంత జీవన యానంలో
మహాప్రస్థానానికి దారి వెతుకుతూంటాను.
మిత్రులారా ఇక సెలవ్......

Thursday, September 2, 2010

అమర శేఖరుడు

ఆయన మనకిక లేరు..అను భావన మన మస్థిష్కాలలో ఇంకా ముద్ర పడకుండానే సంవత్సరం గడిచిపోయింది. బహుసా ఇది అసాధ్యమేనేమో..ఎందుకంటే ఆయనను ఎలా మర్చి పోగలం. అఖిలాంధ్ర ప్రజల హృదయాల్లో గూడుకట్టుకున్న ఆయన మనకిక లేరనేది ఒక తీపి అబధ్ధం. నిజానికి మరణం మనుషుల్ని దూరం చేసినా మనసుల్ని దగ్గర చేస్తుంది.
గత సం వత్సరం ఆయన తిరిగిరాని లోకాలకు తరలి వెళ్ళిన సందర్భం లో నా బ్లాగులో పోస్టు పునర్ముద్రిస్తున్నాను...
రోజూ కనిపించే
మీరు......
సమాధిలోకి వెల్తున్నపుడు
మీచుట్టూ ఎవరూ ఉండరు
ఎవరూ ఏడ్చినట్లనిపించదు
ఏ ప్రార్ధనలు మీకు వినబడవు
ఎన్నో ప్రశ్నలు మాత్రం
మీ చుట్టూ నాట్యం చేస్తూంటాయి
మీ పార్ధివ శరీరం బూడిదయి పోతూంటే
మీకేమీ బాధనిపించదు...
రెండోరోజుకల్లా మీ ఫోటో
చిరునవ్వుతో మిమ్మల్ని పలకరిస్తుంది...
మీకందరూ కనిపిస్తారు
మీరెవరికీ కనపడరు...
పరామర్శల ముసుగేసుకుని
వచ్చేవారందరూ
ఫోటో ఫ్రేములో బిగించిన
మిమ్మల్నిచూస్తూంటారు
అశ్రునయనాలతో
మీ పిల్లలు మిమ్మల్ని చూస్తూ
వెళిపోతూంటారు...
ఎవరి బిజీ వారిది
మీరేమీ బాధపడినట్లుండరు...
పెరట్లో మీరు నాటిన మొక్కలు
అందమయిన పూలు పూస్తూంటాయి
పిల్లలు వాటినేచూస్తూ
ఆనందపడుతూంటారు
మీకేమీ బాధనిపించదు...
ముసలి చెట్ల స్థానంలో
కొత్త మొక్కలు మొలుస్తూంటాయి
ఈరోజెందుకో
మీరు బాధగా కనిపిస్తున్నారు
పాతసామాన్ల వాడి సంచిలో
ఇరుక్కుపోయిన మీ ఫొటో
మిమ్మల్ని చూసి జాలిపడుతూంటుంది....




Sunday, August 1, 2010

పెళ్ళి పుస్తకం. 15


హిందూ వివాహ ధర్మం మీద గత కొన్ని సమ్వత్సరాలుగా చేసిన అధ్యయనం వలన ఎన్నో విషయాలు తెలిసినవి. అనేక సందర్భాలలో ఈ విషయాలను బంధుమిత్రులతో పంచుకున్నపుడు వారికెంతో ఆశక్తిని కలిగించేవి. చాలామంది మిత్రులు వీటిని పుస్తక రూపమ్లో తీసుకురమ్మని పలు విధాలుగా ప్రోత్సహించారు. కాని నాకెందుకో ఇష్టం కలగలేదు. ముద్రణకి మనసంగీకరించలేదు. ప్రత్యేకమైన కారణమేమి లేదు. అయినా వారి సలహాని త్రోసిపుచ్చలేదు. నే రాసుకున్న నోట్సు, సేకరించిన విషయాలు ఒక క్రమం లో ఉండాలని ఒక చిత్తు ప్రతిని తయారు చేసుకున్నాను. ఇది జరుగుతున్న తరుణమ్లో విదేశాల్లో ఉంటున్న మా అన్నయగారి పాపకి పెళ్ళి కుదిరింది. కాకినాడలో పెళ్ళి . పెళ్ళి పనులు కొన్ని అన్నయ నాకప్పగించాడు. వాటికోసం కాకినాడ, వైజాగ్ తిరుగుతూంటే మా బంధువుల్లో ఒక పెద్దాయన " అవున్రా చిట్టీ నీ మేనకోడల పెళ్ళి కి ఓ చిన్న పెళ్ళి పుస్తకం అచ్చువేయించి అందరకీ పంచవచ్చుకదా " అని సలహా ఇచ్చాడు. ఎందుకో ఆ ఐడియా అద్భుతంగా అనిపించింది. వెంటనే ప్రెస్ వాళ్ళని సంప్రదించి రెం డువేల కాపీలు (జేబులో పెట్టుకునే సైజులో) ముద్రించి పెళ్ళిలో అందరికీ పంచిపెట్టాను.కొన్ని తెలిసినవారికి, మా స్కూలు పేరెంట్స్ కిపంచిపెట్టాను. అందరూ ఎంతో మెచ్చుకున్నారు. ఇది జరిగి మూడు సంవత్సరాలు పైనే అయింది. నాకు తెలియని వాళ్ళు కూడా నాకు ఫోను చేసి మరీ అభినందనలు తెలిపారు. (వాళ్ళకి నా పుస్తకం ఎలా చేరిందో నాకు తెలియదు) అయినా నాకెందుకో తృప్తి కలగలేదు. ఏదో వెలితిగానే ఉండేది. ఇదుగో ఆ సందర్భం లో నా ఫ్రెండ్ మాలతి ఇవన్నీ బ్లాగులో పెట్టమని సలహా ఇచ్చింది. సో అలా గత సంవత్సరం అక్టోబరు నెలలో మొదలయిన ' నా భావనలు ' బ్లాగులో ' పెళ్ళి పుస్తకం ' అనే పేరుతో ఒక వర్గాన్ని మొదలుపెట్టాను. ప్రపంచం నలుమూలలనుండి ఎంతో మంది తెలుగు బ్లాగర్లు అభినందించారు, ఆశీర్వదించారు... అందరికీ పేరు పేరున నెనర్లు. కొందరైతే క్రిస్టియన్, ముస్లిం మత వివాహ ధర్మాలనికూడా వ్రాయమని అడిగారు. ఇది అంతర్లీనంగా నా బాధ్యతని పెంచింది. అంతకంటే ఎక్కువగా వారి సలహా నన్ను ప్రేరేపించింది. అందుకే ఇతర మతాలలో జరిగే వివాహ తంతులగురించి అధ్యయనం మొదలు పెట్టాను. ఈ రెండు నెలల అధ్యయనంలో ఎన్నో ఆశక్తికరమైన విషయాలు తెలిసాయి. అవన్నీత్వరలో మీతో పంచుకుంటాను.

మతమేదయినా వివాహ ధర్మమొకటే ' సహజీవన సౌందర్యం ' . పాశ్చాత్య నాగరికతా మోజులో పడి భారత యువత ఎంతగా భ్ర ష్టుపట్టిపోతుందో మనకి తెలియంది కాదు. ప్రేమ పేరుతో వంచనలు, దురాగతాలు అంతు లేకుండా పోతున్నాయి. భాధ్యతగల్లిన పౌరులే కాదు సమాజంలో హోదా,పరువు వున్నవారు కూడా ఈనాడు వివాహేతర సంబంధాలతో విచ్చలవిడి శృంగారాన్నిఇపుడు ఒక స్టేటస్ గా భావిస్తున్నారు. సర్వత్రా నైతిక విలువలు లోపిస్తున్నాయి.
యావత్ ప్రపంచం లోనే అత్యధిక యవశక్తి ఉన్నదేశం మన భారతదేశం. యువత సన్మార్గం లో నడుచుకుంటే భారతదేశాన్ని మించిన మరొ దేశం ఈ ప్రపంచం లో ఉండదంటే అతిశయోక్తి కాదు.

సంఘమ్లో సదాచారాలను, సాంఘిక న్యాయాన్ని విశ్వజనీనంగా ఏర్పాటుచేసి సువ్యవస్థను రూపొందిచిన వారు మన పూర్వీకులు. ప్రపంచం లో ఎక్కడా లేని వివాహ సంస్కృతి మనది. భిన్న కుటుంబం లో పుట్టి, భిన్న వాతావరణం లో పెరిగి, భిన్న అలవాట్లను, అభిప్రాయాలను కలిగి ఉన్న ఇద్దరు మనుషులను ఒక పసుపు తాడు ప్రేమానురాగాలతో ఆ జన్మాంతం కట్టిపడేసే పటిష్టమైన వివాహ బంధం మనది. మన పూర్వీకులు మనకందించిన ఈ సంస్కృతీ సంప్రదాయాలను మన ముందుతరాలకు అందిచాల్సిన బాధ్యత మనందరిది.
భారతీయ వివాహ పధ్ధతి యందలి పవిత్రత, గౌరవం , ఆశయం, ఆదర్శం ప్రపంచమందలి మరి ఏ యితర దేశమందుగాని, మతమునందుగాని గాన జాలము. ....అనిబిసెంటు.

Saturday, May 22, 2010

పెళ్ళి పుస్తకం మళ్ళీ తెరవరూ...

స్కూటీ డిక్కీలో మర్చిపోయిన పుస్తకాలు తెచ్చుకుందామని సెల్లార్ లోకి వెళ్ళాను. ఐదవ ఫ్లోర్ పార్వతి గారు వారి మరిది పెళ్ళి విషయాలు చెపుతుంటే అర గంట ఇట్టే గడిచిపోయింది. స్కూలుం టే అసలు ఖాళీ ఉండదు. ఎవరయినా మాట్లాడితే ముక్తసరిగా మాట్లాడి వచ్చేసిదాన్ని. ఇపుడు సెలవులు కాబట్టి ఎవరయినా మాట్లాడితే కాసేపు వారితో గడిపి మరీ వస్తున్నాను. పిల్లలిద్దరూ మా ఆడపడుచు ఇంటికి వెళ్ళారు. ఇల్లు కొంచెం ప్రశాంతంగా ఉంది. తలుపు తాళం తీసి ఇంట్లో అడుగు పెట్టేసరికి సెల్ మోగుతూంది. గబగబా వెళ్ళి సెల్ అందుకున్నాను. సామంత్ నా స్టూడెంట్
సాయంత్రం తనూ ఇంకా కొంతమంది ఫ్రెండ్స్ ఇంటికి వస్తారంట నేను ఇంట్లో ఉంటానా లేదా అని ఫోన్ చేసాడు. తప్పకుండా రమ్మని చెప్పాను.
సామంత్ చాలా మంచి స్టూడెంట్. కష్టపడి చదువుతాడు. స్కూల్ టాపర్ కూడా. ఒక్క చదువే కాదు. అన్ని పోటీలలోనూ టాపరే. వాళ్ళ ఫాదర్ రియల్ ఎస్టేట్ బిజినెస్. కోటీస్వరుల కుటుంబం. అయినా సామంత్ చాలా వినయంగా ఉంటాడు.
ఇంటర్ కం లో్ వాచ్ మేన్ కి ఫోన్ చేసి వాళ్ళొస్తే పైకి పంపమని చెప్పాను. సాయంత్రం ఐదున్నరయ్యేసరికి కాలింగ్ బెల్ మోగింది. వాళ్ళే వచ్చారనుకుని టి.వి. కట్టేసి తలుపు తెరచి చూస్తే పనిమనిషి నర్సమ్మ. తను పని చేస్తూంటే ఉల్లిపాయలు అవి కోసి వాళ్ళకి పకోడీలు వేద్దామని పిండి కలిపి ఉంచుకున్నాను. నర్సమ్మ వెళ్ళకుండానే సామంత్, ఖదీర్, వినయ్ వచ్చారు.
గుడ్ ఈవినింగ్ మేడం :
గుడ్ ఈవినింగ్ వెల్ కం..రండి కూర్చోండి. నిలబడే ఉన్నారు.
నో..నో ఫార్మాలిటీస్. ఇక్కడ మీరు స్టూడెంట్స్ కాదు.
చెప్పండి. ఏంచేస్తున్నారు. ఏమైనా సమ్మర్ కోర్సులకి అటెండవుతున్నారా ?
నో..మేడం. ఊరికెళ్ళాం మేడం.. సామంత్ అన్నాడు.
ఒ.కె. ఒన్ మినిట్..
కిచెన్ లోకి వెళ్ళి నర్సమ్మకి పకోడీలు వేయమని చెప్పి వచ్చి కూర్చున్నాను.
ముగ్గురు బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ . ముగ్గురూ మూడు మతాలకు చెందిన వారైనా చాలా క్లోజ్ గా ఉంటూ అన్ని పండగలూ సెలబ్రేట్ చేసుకుంటూంటారు.
ఊ. చెప్పండి రేపే కదా రిజల్ట్స్ .
ఔను మేడం టెంషన్ గా ఉంది వినయ్ అన్నాడు.
టెంషన్ దేనికి. మీరు బాగా వ్రాసారు. మార్కులు కూడా బాగా వస్తాయి.
ఏ కాలేజీలో జాయిన్ అవుదామనుకుంటున్నారు?
ఇంకా ఏమి డిసైడ్ చేసుకోలేదు మేడం. డాడీ రిజల్ట్సు వచ్చాకా చూద్దాం అన్నారు.. ఖదీర్ అన్నాడు.
గుడ్ డెసిషన్..
నర్సమ్మ పకోడీలు తెచ్చింది. తీసుకోండి.
ముగ్గురూ మొహమాట పడి పోతున్నారు.
ఇవన్నీ ఎందుకు మేడం. వినయ్
నో..చెప్పానుగా మీరిక్కడ స్టూడెంట్స్ కాదని..తీసుకోండి.
మీ ఫ్రెండ్స్ అందరూ బాగున్నారా?
అందరూ బాగున్నారు..మేడం. సామంత్ కి నా దగ్గర చనువెక్కువ. తనంటే నాకు అభిమానం కూడా.
మేడం మీరేమను కోనంటే ఒక చిన్న రిక్వెస్ట్ మేడం.
చెప్పు సామంత్..
ఏం లేదు మేడం. మీరీమధ్య మీ పెళ్ళి పుస్తకం ఎపిసోడ్స్ ఏమీ పెట్టలేదు.
మా పేరెంట్స్ కూడా నన్నడిగారు.
అదా..మరేమ్లేదు.. నీకు తెలుసుకదా..మీ అంకుల్ ఈ మధ్య చాలా బిజి అయిపోయారు.
ఎక్కువ టూర్స్ కి వెళ్ళాల్సి వస్తూంది.
ఇంటిపని, పిల్లల ఎగ్జాంస్, అంతేకాదు నీకుతెల్సు కదా ఇల్లు కట్టుకుంటున్నాం ..
ఆ పని కూడా నేనే చూసుకోవాల్సివస్తూంది.
వీటన్నిటితో కొంత వీలుపడక పోస్ట్ చేయలేకపోయాను. త్వరలో స్టార్ట్ చేస్తాను.
మేడం. మాక్రైస్తవ మతం లోని వివాహాన్నిగురించి కూడా రాస్తానన్నారు. వినయ్ అన్నాడు.
తప్పకుండా వినయ్...అంతేకాదు..ఖదీర్ మీ మతం లోని వివాహ ఆచారాలను కూడా రాయబోతున్నాను.
ధాంక్స్ మేడం. ఖదీర్ అన్నాడు.
అంతే మేడం ఇది అడుగుదామనే వచ్చాం. మీరు ఫీలయితే సారీ మేడం. సామంత్.
నో..నో మీరింత అభిమానంగా వచ్చినందుకు, నా బాధ్యత గుర్తుచేసినందుకు నేనే ధాంక్స్ చెప్పాలి.
ముగ్గురూ ధాంక్స్ చెప్పి వెళి పోయారు.
పెళ్ళి పుస్తకం మళ్ళీ తెరవరూ...అన్నట్టుగా వారి చూపులు నన్ను చుట్టుముట్టాయి.
నేను తరవాతి ఎపిసోడ్ గురించి ఆలోచనలో పడిపోయాను.

Thursday, April 22, 2010

ప్రపంచ పుస్తక దినోత్సవ విశేషాలు ...


ఏప్రిల్ 23 ప్రపంచ పుస్తక దినోత్సవం.
పాఠకుల్లారా ప్రపంచ పుస్తక దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు.

ఈ రోజు ప్రపంచ పుస్తక దినోత్సవం గా పరిగణించడానికి విభిన్న కధనాలున్నా చాలా మంది ఒక ఏకాభిప్రాయానికి వచ్చిన కొన్ని అంశాలు.
1. సెవాంతెస్, షేక్సిపియర్, ఇన్కా గర్సిలాసో, వేగా అను రచయితలు 1616 ఇదే రోజున మరణించారు.
2. అంతేకాదు జోసెఫ్ ప్లా, వ్లాదిమర్, మారిస్ ద్రువాం ఇలా ఇంకా చాలా చాలా మంది ప్రపంచ ప్రఖ్యాత రచయితలు ఇదే రోజున మరణించడమో, జన్మించడమో జరగడం విశేషం.
3. ఇదే రోజున సెయింట్ జార్జ్ జన్మదినాన్ని స్పెయిన్ లో జరుపుకుంటారు. ఇప్పటికీ స్పెయిన్ లో ప్రతి పుస్తక కొనుగోలు పై ఒక గులాబీని గిఫ్ట్ గా ఇస్తారు.
ఇన్ని ప్రత్యేకతలున్న ఈ రోజును1995 లో యునెస్కో ప్రపంచ పుస్తక దినం గా ప్రకటించిండమేకాదు, ప్రపంచ పుస్తక మరియు కాపీ హక్కుల దినం గా జరపాలని, రచయితలను, ప్రచురణకర్తలను, పాఠకులను, ఉపాధ్యాయులను ఈ రోజున గౌరవించాలని సూచించింది. అంతర్జాలం, మీడియా కొంతవరకూ పుస్తకం మనుగడను అడ్డుకుంటున్నాయి. అందుకే..
పుస్తకాన్ని కొందాం. పుస్తకాన్ని బ్రతికించుకొందాం.
యుకె లోను ఐర్లాండులోను ప్రపంచ పుస్తక దినం ఒక ఘనమైన వేడుకగా జరుపుకుంటారు. ఆన్ లైన్లో రచయితలు తమ రచనలను చదివి వినిపిస్తారు. పాఠశాలలలో పుస్తక పఠనా పోటీలు నిర్వహిస్తారు. వీటినే రీడథాన్ (Readathon) అనడం విశేషం. అమెరికాలోనైతే వేల కొలది ఇ-బుక్ లను నెట్ లో పెట్టి వాటిలో కొన్ని పుస్తకాల మీద బడి పిల్లలకు ఏక్సలరేటెడ్ రీడింగ్ అనే కాంపిటీషన్ పెడతారు. (ఈ కాంపిటీషన్ ని ఈ సమ్వత్సరం మా స్కూలులో ప్రవేశ పెడుతున్నాం.)
అయితే కొన్ని దేశాలలో ఈ వేడుకను వేర్వేరు రోజుల్లో జరుపుకోవడం విశేషం. ఇది ఇంకా భారతదేశం లో అంత ప్రాచుర్యమ్లోకి రాలేదు.
అసలు ఏ పుస్తకమైనా ఎందుకు చదువుతాం. ఏం అనుభవం లోకి వస్తుంది. ఏ భావనలకు లోనవుతాం. ఏ రకమైన భావోద్రేకాలు ఎలా ఉత్ధాన స్ఠాయికి చేరుకుంటాయి. పుస్తకం లోకి నడవడమంటే... పరిచయ పాత్రలలోకి మనల్ని మనం వంపుకుంటామా ? లేదా మనలని రచయిత తనలో వంపు కుంటాడా? ఇది చాలా చక్కగా బొల్లోజు బాబా గారు తన బ్లాగులో ఒక కవితలో అంటారు..

పుస్తకం లోకి నడవడమంటే.....
ఎప్పుడో, ఎక్కడో, ఎవరో
ఒకడు
దోసెడు అక్షరాల్ని
కాలానికి అర్ఘ్యమిస్తాడు.
పిడికెడు ఆలోచనల్ని ఒడిసిపట్టుకొని
పుస్తకపుటలపై చల్లుతాడు.

ఎప్పుడో, ఎక్కడో, ఎవరో
ఒకడు
ఆ పుస్తకాన్ని తెరుస్తాడు.

ఒక జీవనది వాని గుండెల్లోకి
ప్రవహించటం మొదలౌతుంది.

ఒక సంగీతమేఘం
తేనె పాటల్ని వర్షిస్తూంటుంది.

ఆ రాగ స్పర్శకు వాని మనోయవనికపై
ఓ అపరిచిత అరణ్యం మొలకెత్తుతుంది.
వేన వేల స్వప్నాల పిట్టలు
రివ్వుమంటో ఎగిరి వచ్చి
మనో వనాన వాల్తాయి.
వసంతపు మొగ్గలు
పువ్వులుగా బద్దలవుతాయి.
పరిమళపు భ్రమరాలు ఝుమ్మంటో
వాడిని చుట్టుముడతాయి.

దివా సంధ్యలు, గెలుపోటములు,
సుఖ, దు:ఖాలు, రాగ ద్వేషాలు
అనుభూతి తరువులపై వాలిన
జంట పిచ్చుకలౌతాయి.

కెలడియోస్కోపులో ని
రంగురంగు గాజుముక్కలల్లే
అవే అక్షరాలు అసంఖ్యాక చిత్రాల్ని
ఆవిష్కరిస్తూంటాయి.

ఒక నన్నయ, ఒక వేమన, ఒక గురజాడ
లిప్తపాటు మెరిసి మాయమవుతారు.

నవరసాలూ వాటి దేహాల్ని లాక్కొచ్చి
కనుల వాకిట నిలిపి
రసావిష్కరణ జరిపిస్తాయి.

శత సహస్త్ర శిరఛ్ఛేద
ఖడ్గ పరిహాసం తళుక్కుమంటుంది.

తరాల్ని కలిపే రుధిరామృతం
కాల రేఖ పై లీలగా జారుతుంది.
*************

ఏదైనా ఓ పుస్తకంలోకి నడవటమంటే
పరిచిత పాత్రలలోకి
మనల్ని మనం ఒంపు కోవటమే కదా!

బొల్లోజు బాబా
బాబా గారికి కృతజ్ఞతలతో

Friday, April 2, 2010

బాల పాఠకులందరికీ...

ఈనాడు అంతర్జాతీయ బాలల పుస్తక దినోత్సవం.
బాల పాఠకులందరికీ శుభాకాం క్షలు. . ఎలెక్ట్రానిక్ మీడియా, వీడియో గేంస్ ఎంతో ప్రబావం చూపుతున్న ఈ కాలం లో కూడా పిల్లలకి కధల పుస్తకాలంటే ప్రాణం. మీడియా ప్రభావం వలన మిగిలిన సాహిత్యం కాస్త కుంటుపడిందని అనక తప్పదు. నిజానికి ఇటువంటి పరిస్థితులలో బాల సాహిత్యం, వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యం మాత్రమే ప్రపంచం లో నిలదొక్కుకోగలిగిందని చెప్పవచ్చు. ఇదంతా వేరే విషయం.
ఇంతకీ ఈ బాలల పుస్తకదినోత్సవం ఎలా మొదలయింది. దీనికో చిన్న కధ ఉంది.
ఫెయిరీ టేల్స్ అంటే పిల్లలకి చాలా ఇష్టం. అయితే ఈ ఫెయిరీ టేల్స్ సృష్టికర్త " హాన్ స్ క్రిష్టియన్ ఆండర్సన్ " డెన్మార్క్ లో పుట్టిన ఈయన 1805-1875 మధ్య నివశించాడు. ఈయన రాసిన అనేక కధలలో .. ద లిటిల్ మెర్మైడ్, ద స్నో క్వీన్, ద ప్రిన్సెస్ అండ్ ద పీ మరియు థంబులీన్
చాలా ప్రాచుర్యం పొందాయి. అంతేకాదు ఈయన రాసిన జానపద కధలు 150 భాషల్లోకి అనువదింపబడ్డాయి. అంతేనా..ఎన్నో ఏనిమేషన్ చిత్రాలు, పిల్లల నాటికలకు, సినిమాలకు ప్రేరణని ఇచ్చాయి. మరి ఈ రోజెందుకు బాలల పుస్తక దినోత్సవం ఎందుకు జరుపుతున్నారు. ఎందుకంటే ఈరోజు ఆండర్సన్ ( ఏప్రిల్ 2 ) గారి పుట్టిన రోజు కాబట్టి. మరో విశేషం ఏమంటే ఈరోజు ఆయన 205 వ జయంతి. ఈ దినోత్సవ ఉద్దేశ్యం ఏమంటే బాలలలో పఠనాసక్తిని పెంపొందించడమే..
ఈ రోజుని మా స్కూల్ లో చాలా బాగా జరుపుకున్నాం. సం.రం. అంతా మా పిల్లలు చదివిన పుస్తకాల పేర్లు ఒక డైరీ లో రాసుకుంటారు. ఈ రోజున పేరెట్స్ ని పిలిచి వారెదురుగా పిల్లలు వారు చదివిన పుస్తకాలలో వానికి నచ్చిన కధని అందరికీ చెపుతారు. ఈ కార్యక్రమానికి తల్లిదండ్రులే న్యాయనిర్ణేతలు గా వ్యవ హరించి బాగా చెప్పిన పిల్లలని ఎంపిక చేస్తారు. వారికి బహుమతులివ్వడం జరుగుతుంది. ఇంట్రెస్టింగ్ విషయమేమంటే
కార్యక్రమానికి వచ్చిన తల్లిదండ్రులు చాలా మంది పిల్లల కధల పుస్తకాలు తెచ్చి మిగిలిన పిల్లలకి పంచి పెట్టారు. ఈ విద్యాసం వత్సరమ్లో ఈ ఉత్సవాన్ని మరింత వెరైటీగా ఎంత వెరైటీ అంటే భారతదేశమ్లో మరే ఇతర స్కూలు జరపలేనంతగా జరపాలని ప్రణాళిక లు సిధ్ధం చేసేసాం.
ఎలా అనుకుంటున్నారా... అమ్మో ఇపుడు చెప్పను... బై.

Wednesday, March 24, 2010

అసహజ జీవనం ?

" వివాహానికి ముందు శృంగారం, స్త్రీ, పురుషులు వివాహం చేసుకోకుండా సహజీవనం సాగించడం అనేది నేరం కాదు. ఇద్దరు వయోజనులు సహజీవనం చేయాలనుకుంటే అందులో నేరమేమిటి? అది నేరమవుతుందా? సహజీవనం నేరం కాదు " అని సుప్రీంకోర్టు ప్రధాన న్యాయమూర్తి జస్టిస్ కె.జి. బాలకృష్ణన్ తో కూడిన ధర్మాసనం పేర్కొంది. ఈ రెండింటినీ నిషేధించే చట్టమేదీ లేదని కూడా పేర్కొంది.

నిజమే...ఈ దేశ పౌరుని జీవన విధానాన్ని నియంత్రించే చట్టాలేమీ మన భారతీయ శిక్షాస్మృతి లో లేక పోవడం దురదృష్టకరం. మన సంస్కృతిని కాపాడ వలసిన ధర్మాన్ని, బాధ్యతని యువత విస్మరించడం కూడా నేరపరిధిలోకి రాదు. ప్రపంచం లో అత్యధిక శాతం యవత/యువశక్తి కలిగిన మనదేశ పౌరుడు పెడదోవ పడుతున్నా, ఈ దేశ చట్టాలు, సమాజం ప్రేక్షక పాత్ర వహించాల్సిందే. ఎందుకంటే social conduct of an individual is not legalised. No law can prevent the fall of moral values of an indiviual.

వివాహానికి ముందు శృంగారం మంచిదా, కాదా అనేది మనిషి వ్యక్తిత్వం, కుటుంబ నేపధ్యం మీద ఆధారపడిఉంటుంది. చదువు, సంస్కారం ఉన్నయువతకి కొంత విచక్షణా జ్ఞానం ఉంటుంది. గ్రామీణ సమాజం లో ఇటువంటి ఆచారం అనాదిగా ఉన్నప్పటికీ ఇది సంస్కృతి మీద అంత ప్రభావం చూపక పోవచ్చు.

స్త్రీ, పురుషులు వివాహం చేసుకోకుండా సహజీవనం (Dating) సాగించడం.. మన వివాహ వ్యవస్థ మీద చాలా ప్రభావం ఉంటుంది. పటిష్టమయిన వివాహ సంప్రదాయానికి చరమగీతం పాడినట్లే. దేశవిదేశాల్లో ఎంతో ప్రాచుర్యం పొందిన మన వివాహ విధానం లోని ఆచార వ్యవహారాలను అటకెక్కించినట్లే. అభివృధ్ధి చెందుతున్న దేశాలకు ధీటుగా భారత్ ను నిలబెడుతున్న అనేక అంశాల్లో ఈ దేశ సంస్కృతి ఒకటి. ఎంతో మంది విదేశీయులు మన వివాహ వ్యవస్థని అధ్యయనం చేసి.. భారతదేశం లో కుటుంబ వ్యవస్థకు మూలాలు వివాహ మంత్రాలలోనూ, వివాహ సంప్రదాయం లోను, వారి కట్టుబాట్లలోనూ ఉందని కొనియాడేరు.
ఈ సహజీవనం దేశ నైతిక విలువలపై వ్యతిరేక ప్రభావం చూపుతుంది అనడం లో సందేహం లేదు. ఆడ మగ డేటింగ్లో ప్రస్తుత సమాజ పరిస్థితుల్లో ఎన్ని అనర్ధాలు వస్తాయో అనూహ్యం. అంతేకాదు రాధాకృష్ణుల మధురానుబంధాన్ని..మానవమాత్రుల విచ్చలవిడితనంతో సరి పోల్చడం వారి విజ్ఞత కి వదిలేయాలి.

కొసమెరుపు : సీతారామ కల్యాణమందు ప్రస్తావించిన మంత్రోపదేశాలే నేటికీ మన హిందూ వివాహ విధానమ్లో అనుసరిస్తున్నాం.
సీతారాముల దాంపత్యమంత అన్యోన్యంగా ఉండాలని ఆ మంత్రముల అర్ధం.
లోక కల్యాణరాముని కల్యాణం జరుగు శ్రీరామ నవమి రోజున ఇటువంటి వార్త వినడం.

Tuesday, March 16, 2010

తెలుగు వెలుగుల ఉగాది...



తెలుగు వెలుగుల ఉగాది
తేవాలి అందరి జీవితాలలో
సుఖ సంతోషాల కేళి
ఉగాది శుభాకాం క్షలతో
మీ
శ్రీనిక

Sunday, March 14, 2010

విలక్షణమైన స్త్రీని నేను...

మాయా ఏంజిలౌ

అమెరికా జాత్యహంకారపు పడగ నీడలోఅణగద్రొక్కబడిన నల్ల జాతి బానిస జీవుల జీవితాలలో తమ రచనలతో వెలుగులు నింపిన అతికొద్దిమంది నల్లజాతీయులలోమాయా ఏంజిలౌ ఒకరు.విలక్షణమైన వ్యక్తిత్వం, నిర్మొహమాటమైన వైఖరి ఈమె రచనల్లో కనిపిస్తుంది. బహుముఖ ప్రజ్ఞాశాలి వివిధ రచనా ప్రక్రియలలో అసాధారాణ ప్రతిభ ఆవిడ సొంతం. Still I rise, On the pulse of morning, Life doesn't frighten me etc., అనే కవితలుI know why the caged bird sings, The heart of a woman, Phenomenal woman అనే కవితలు, ఆత్మకధలు ఆమెకి బాగా
పేరు తెచ్చిన రచనలు.

Phenomenal woman
(స్వేచ్ఛానువాదం)











అందమైన యువతులు
నా సౌందర్య రహస్యమేమిటాని
ఆశ్చర్య పోతూంటారు..
నేను అందంగానో లేక
ఫ్యాషన్ మోడల్ అంత
నాజూకుగానో లేను
అలాగని నేను చెపితే
అబధ్ధాలనుకుంటారు
నా సౌందర్యం
నా చేతుల కలయికలో
నా తొడల నిడివిలో
నా హుందా నడకలో
నా పెదవుల నుడికారంలో ఉంది
విలక్షణంగా
నేనొక స్త్రీని
విలక్షణమైన
స్త్రీని నేను

మీరు కోరినట్లు
నేనో గదిలోకి వెళ్తాను,
ఒక పురుషుని వద్దకు,
వారు నిలబడి లేదా మోకరిల్లి
తేనెటీగల్లా
నా చుట్టూ తిరుగుతూంటారు..
నా కళ్ళలో జ్వాల
నా పలువరుసలో మెరుపు
నా నడుములో ఊపు
నా అడుగులో ఆనందం
విలక్షణంగా
కలిగిన
నేనొక స్త్రీని
విలక్షణమైన
స్త్రీని నేను

నాలోని నన్ను చూసిన
పురుషులు అచ్చెరువొందుతారు,
నా అంతరంగ రహస్యాలను
స్పృశించాలని
విఫల యత్నాలు చేస్తారు..
నే చూపించ బోయినా
చూడలేక పోయామంటారు..
నా సౌందర్య
నా వీపు వంపులోను
నా చిరునవ్వు కాంతిలోను
నా స్తనముల ఊపులోనూ
నా శృంగార రీతిలోనూ
విలక్షణంగా కలిగిన
నేనొక స్త్రీని
విలక్షణమైన
స్త్రీని నేను...

మీకిపుడు తెలిసే ఉంటుంది
నా తల ఎందుకు దించలేదో
నేను ఎక్కువ నినదించను
నా ఆగమనం
నిను గర్వ పరచడానికే
నా సౌందర్యం
నా అడుగుల సవ్వడిలోను
నా శిరోజాల వంపులలోను
నా అరచేతిలోను
నా ఆత్మ రక్షణలోను
విలక్షణంగా కలిగిన
నేనొక స్త్రీని
విలక్షణమైన
స్త్రీని నేను...

Monday, March 8, 2010

మ...ది...శు..



మహిళా బ్లాగర్లందరికీ అంతర్జాతీయ మహిళాదినోత్సవ శుభాకాంక్షలు.


స్త్రీ బాహ్య నిర్బంధాలనుండి విముక్తి కావడం ఒక క్రమమయితే అంతర బంధాలనుండి విముక్తి కావడం మరో క్రమం.
అయితే ఈ విముక్తి ని ఒక వస్తువుగా సాగిన సాహిత్యం స్త్రీవాద సాహిత్యం గా రూపాంతరం చెంది
అన్ని సాహితీ ప్రక్రియలలోనుప్రవేశించి సమాజాన్ని ప్రశ్నించింది, ఆలోచింప చేసింది, బాధ్యతను గుర్తుచేసింది. దశాబ్దాలుగా సాగిన పోరాటమ్లో ప్రతి మైలురాయి అనేక త్యాగాలకు నిదర్శనగా చెప్పవచ్చు. ఆదర్శనీయమైన విషయమేమిటంటే ఈ విముక్తి పోరాటం లో కేవలం మహిళలే కాదు, వారికి చేదోడు వాదోడుగా పురుషులు కూడా పాలు పంచుకుని సమాజాన్ని చైతన్యవంతం చేయడం లో వారుకూడా కృతకృత్యులయ్యారనడం అతిసయోక్తి కాదు. గడచిన రెండు దశాబ్దాలుగా వచ్చిన స్త్రీవాద సాహిత్యం లో స్త్రీ సమస్యలని అర్ధం చేసుకోవడం లో కవులు గొప్ప పరిణితి చెం దారు.
కానీ ఎనభై దశకాల్లోనూ...తొంభై దశకాల్లోనూ ఉన్నంత ఉధృతి ఈ దశాబ్దం లో లేదనే చెప్పవచ్చు. గ్లోబలీకరణ, సాంకేతిక విజ్ఞాన అభివృధ్ధి, మహిళల అక్షరాస్యత శాతం పెరుగుదల, విద్యాలయాలలో, ఉద్యోగాలలో మహిళలకు రిజర్వేషన్లు,ఆర్ధిక స్వాలంబన..సమస్య సాంద్రతని కొంతవరకూ తగ్గించాయని కూడా చెప్పవచ్చు...అంతేకాదు మహిళా బిల్లును ప్రవేశపెట్టటానికి జరుగుతున్న పరిణామాలు హర్షణీయం.
అంతర్జాతీయ మహిళాదినోత్సవ సందర్భంగా...
ఎనభైలలోనూ, తొంభైల లోనూ అక్షరబధ్ధం చేసిన రెండు కవితలని ఇక్క డ ....
అమ్మ
అల్లం నారాయణ.

పొద్దుతో పాటూ
పంట పొలంలో పొడిచేది అమ్మ
చెమట ముత్యాల్లోకి జారి
కత్తిలాంటి మా కండరాల్లోకి ఇంకేది
అమ్మ నుదుటి సింధూరం పువ్వు
' అమ్మా ఆకలే ' అనడం తప్ప
అమ్మ కడుపులో కాసిన
ఎర్రటెండను పట్టించుకున్నదెవ్వడు?
మొగ్గలకు రెక్కలతికిన అమ్మ
నల్లనల్లని రేగళ్ళ నాగేటి చాలయింది
కంట్లో కారు చీకట్లు దాచుకొని
వెన్నెల నవ్వుల్ని విరిసింది
పక్షుల్ని పిలిచి మాకు పాటలు నేర్పింది
పొగ చూరిన పాత వంటగది కావల
నాకోసం మా అమ్మ
ప్రపంచం కిటికీ తెరిచింది
ప్రపంచం కిటికీ గుండా
నే ఆవలి గట్టుకి దూకేసా
మా అమ్మ మాత్రం
వంటింటి గడప మీద శిలయింది
పసుపు కుంకుమలు, తాళిబొట్టు, కాలిపట్టెడ
పాతివ్రత్య ధర్మం మీద పూర్వీకుడు రాసిన పుస్తకం
సాక్షీ భూతాలుగా
మాఅమ్మ వంటింటి గడప మీద
శిలువబడింది.....

ఆంధ్రజ్యోతి దినపత్రిక 29.03.1988 అల్లం నారాయణ గారు ఆంధ్రజ్యోతి సీనియర్ సబ్ ఎడిటర్ గా పనిచేసారు. " జగిత్యాల పల్లె " కవితా సంపుటి ప్రచురించారు..
---------------------------------------------------------------------

పంజరం
శిలాలోలిత

పంజరాన్నీ నేనే
పక్షినీ నేనే
నాకు నేనే ఉచ్చును బిగించుకొంటాను
చిలుక పలుకులే తెలుసు
గొంతెత్తి పాడలేని మూగజీవాన్ని--
కవిత్వం రాయలేని సమాజపు పక్షపాతాన్ని నిరసించాలనీ
నాలోని కోటానుకోట్ల కణాల యుధ్ధారావాల్ని
నాలోని విద్యుత్ ప్రవాహ సంగీతాన్ని
నాలోని ఆలోచనాలోచనాల సముద్రాల్ని వెలికి తీసి
నాలోని నన్ను ఆవిష్కరిద్దామనే నా భావన

కలలున్నాయి కానీ అన్నీ డొల్లలే
కధలున్నాయి కాని ఎవరో పూర్తిచేసిన ముగింపులే
కనులున్నాయి కానీ ఎవరో కత్తిరించిన రెటీనాలే
సమాజం లో బతకని నువ్వు
నీ పుట్టుకా సమాధి పంజరమే అయిన నువ్వు--
పంజరం ఊచలెన్నో లెక్కెట్టుకో
కవిత్వం కవులే రాయగలరు
నీకు అక్షరాలేం తెలుసునన్న పురుషాహంకారం
ఔను నాకు అక్షరాలు తెలియవు
నాకు పొడి మాటలు తెలియవు
అసలు అక్షరాలేవి ? అయ్యో వాటికి ప్రాణమేది ?
ఎర్రటి రక్తం లో స్నానాలు చేస్తున్నాయవి
వెలికి తీద్దామన్న యత్నం లో నా వేళ్ళు తెగిరక్తమ్లో కలిశాయి

చేతులే లేని నేను
హత్య చేయబడ్డ అక్షరాలతో నేను
అసలు భాషే
లేని నేను ఎలా మాట్లాడేది ? ఎలా రాసేది ?

నా చేతికి ' మాడిఫై' చేయబడిన రూపం లో గాజుల సంకెళ్ళు
నా బతుకే ధన్యమనే బ్రెయిన్ వాష్ లు
నా నాలుక తెగ్గొట్టినా, చేతుల్ని నరికేసినా
అక్షరాల్ని విరిచేసినా, భాషను లేకుండా దగ్ధం చేసినా
నేను మరణించలేదు.

నేను మరణించను
ఔను -- ఈ నెత్తుటిలో కొత్తపుట్టుక నాది
ఈ పుట్టుక నా స్వంతం
జనన మరణాల పట్టికని నేనే తయారు చేసుకోగలను
ఎవరికీ నన్ను కాల్చడానికీ ముంచడానికీ చంపడానికీ
వదిలేయడానికీ, ఉంచుకోవడానికీ, ఎంచు కోవడానికీ
సర్వహక్కులు ధారాదత్తం చేయబడలేదు
నేను వైప్లవ్య గీతిని
మూగతనం తెలిసిన నాకు భాషెంత బాగుంటుందో తెలుసు
కష్టాలలో మునిగి తేలిన నాకు కడసారి వీడ్కోలు కొత్తకాదు
కన్నీళ్ళ నదులకి ఆనకట్టలు కట్టి
కొత్త వంతెనలు కట్టుకోగలను..

నేనొక ప్రాణినేనన్న గుర్తింపు కోసం
నేనొక సమిధనౌతాను
నన్ను నేను నిలబెట్టుకొనే క్రమం లో
నా పాదాల క్రింద ఇసుకలా జారిపోతున్న కుబుసాన్ని
తృణీకరిస్తున్నాను

భాషను దూరం చేసిన ప్రణాళికాధికారులకు
నేనొక కొత్త నిఘంటువును
బతుకును చౌరస్తాను చేసిన వ్యవహారికపు ముసుగులకు
నేనొక కంచుకత్తిని
నేను తెగినా నేలరాలినా, నెత్తురు చిమ్మినా
నేనొక మాట్లాడగల శక్తినని నిరూపిస్తాను
పోరు బాట నాకు కొత్తకాదు
చాళ్ళనిండా విత్తనాలు మొలకెత్తుతూనే ఉన్నాయి...
( " పంజరాన్నీ నేనే పక్షిని నేనే " -- (1999) కవితా సంపుటి నుండి )

శిలాలోలిత : అసలు పేరు పి. లక్ష్మి ప్రచురిత రచనలు: కవయిత్రుల కవిత్వం లో స్త్రీ మనోభావాలు (1993) ఎంతెంత దూరం (2005) నారి సారించి - సాహిత్య వ్యాసాలు (2006) చిరునామా: ' సూఫీఘర్ ' 1-7-9/1/3, చైతన్యపురి,హైదరాబాదు-80 ఫోన్ : 040 - 24040890, 9849156588.
అంతర్జాతీయ మహిళా దినోత్సవ సందర్భంగా
ఒక
విలక్షణ మైన వ్యాసం ఇక్కడ లింకులో...
http://timesofindia.indiatimes.com/city/lucknow/No-need-for-Reserved-Class-to-travel-ahead/articleshow/5655723.cms

Thursday, March 4, 2010

నాకు తెల్సు...










నడుస్తున్న రోడ్డు
రెండుగాచీలిపోయిందంటే
రెండునాల్కల నగర
కుహరం లోకి ప్రవహిస్తున్నట్లే
రోడ్డుకిరువైపులా ఉండే
మహా వృక్షాలన్నీ మరుగుజ్జుల్లా
రోడ్డుమధ్యలో నిలబడ్డాయంటే
నగరీకరణ వరదలో
అస్థిత్వ వేదనకి అర్ఘ్యమిచ్చినట్లే
వేడి వేడి తారు చల్లచల్లగా
పచ్చని పొలాల్లోకి పారిందంటే
మనుగడపై సునామీలు మోహరించినట్లే
ఉపాధి అవకాశాల్ని
లారీల్నిండా మోసుకొచ్చి రాత్రికిరాత్రే
పల్లె పల్లెనీ తరలించుకుపోయిన
వైనం తెల్సునాకు...
నడకని, నడతనీ.......ఉనికినీ, ఉన్నతినీ
జోరుని, హోరునీ.....స్వచ్ఛతని, పవిత్రతనీ
సాగర సంగమంలో పోగొట్టుకున్న నది
భవన కూలీల చెమటలో
కరుగుతున్న పనిమనిషి కండల్లో
కూరల బండివాని అరిగిపోయిన చెప్పుల్లో
ఇంకా అక్కడక్కడా...
నా నది ఇంకి పోయిన
వైనం తెల్సునాకు...

Monday, February 8, 2010

ప్రేమ పేగునెవరో....

















తల్లి ప్రేమ పేగునెవరో
అదిమిపెట్టి కసాయి కత్తితో
కస కసా కోసేసినపుడు
అమ్మా...అన్న పిలుపుకి
స్వరపేటిక కవాటాలు
తెరుచుకోనపుడు
దుఖ్ఖం చెలియల కట్టని దాటి
సునామీలా మోహరించినపుడు
ప్రాణాలు సుడిగాలిలో
దీపాలయినపుడు
కారిన రక్తపు బొట్టునడుగు
ఏ ముష్కరుని దాహార్తి తీరిందో
కాలిన శవాలనడుగు
ఏ జీవులు శవాలై బ్రతుకుతున్నయో
బడుగు జీవుల నెత్తుటి కన్నీళ్ళ నడుగు
ఏ బంధాలు తెగి విలపిస్తున్నాయో
ఉగ్రవాద రక్కసి
రెండు దాడుల నడుమ
రక్తం ఏరులై పారినపుడు
ఛిద్రమైన జీవితాలెన్నో
శరణాలయాల్లోమౌనమేఘాల్ని
మోస్తున్న క్షతగాత్రులెందరో
తల్లిని కోల్పోయిన ఓ చిట్టి తల్లీ...
అనంత వాహిని నీ శోకం
ఏ లోటూ పూడ్చలేదు ఈ లోకం
మానవత్వం రిక్త హస్తాలతో
నీ ముందు తలదించుకుంది....
(కరాచీలో ఉగ్రవాదుల రెండు దాడుల వార్త చదివాకా)

Sunday, January 17, 2010

బూరె పోయె ...బుధ్ధి వచ్చే !!


ఏవిటి..బూరెపోవడమేంటి బుధ్ధి రావడమేమిటి అనుకుంటున్నారా? ఇది వివరంగా చెప్పాలంటే.... కొంచెం చరిత్రలోకి వెళ్ళి అపుడు వర్తమానం లోకి వస్తాను. చిన్నప్పటినుండి బూరెలంటే నాకు చచ్చేంత ఇష్టం. అసలు..బాగా చిన్నప్పుడయితే బూరి నాకొక మిస్టరీ.
బూరె లోపలికి ఆ పూర్ణం ఎలా వెళ్ళిందబ్బా.... అని.

ఏ సినిమా తీసినా ఐటమ్ సాంగ్ ఎంత కంపల్సరీయో


చిన్నప్పటినుండి మా ఇంట్లో ఏ పండుగ చేసినా
మెన్యూలో
బూరె ఐటమ్ ఉండాల్సిందే.
సో.. అలా నా జీవితం బూరితో తీయని

అనుబంధాన్ని పెనవేసుకుంది.

ఎక్కడ ఏ ఫంక్షనికి వెళ్ళినా నా కళ్ళు బూరెల కోసమే వెతికేవి.
బంధు వర్గాలలో
ఈ విషయం తెలిసిపోయి
చిన్నప్పుడు నన్ను
ఏడిపించేవారు కూడా..
చిన్నప్పటినుండి గారాల పట్టీని కాబట్టి వంట
నేర్పలేదు.(నేర్చుకోలేదు) పైగా సగం జీవితం
చదువులకే సరిపోయింది. బూరెలు
తినడం మీద ఇంట్రస్ట్ పెంచుకున్నానే తప్ప
వాటిని వండడం నేర్చుకోవాలని ఎపుడూ అనుకోలేదు.

పెళ్ళయ్యాకా తెలిసింది మావారికి కూడా బూరెలంటే మహా ఇష్టమని.....
అప్పుడే
నేనో నిర్ణయం తీసేసుకున్నాను.
ఎలాగయినా బూరెలు వండటం నేర్చుకోవాలి.

మరొహటేంటంటే నాకు బూరెలు వండడం

రాదని ఆయనికి తెలిసి పోయింది.

వెంటనే దీని గురించి స్టడీ చేయాలనుకున్నాను.
అయితే ఎలా...?
ఎవర్నయినా అడగాలంటే చిన్నతన మనిపించింది.
మా వారు నా బాధ నర్ధం చేసుకుని..

ఓ రోజు...
నీకో విలువయిన గిఫ్టు తెచ్చానోయ్.
ఏవిటండీ..వంట చేస్తున్నాను..

అబ్బ ! కాసేపు ఆ స్టౌ ఆపి ఇటు రావే
చూద్దువుగాని..
ఇక తప్పేటట్టు లేదు. స్టౌ ఆపి వెళ్ళాను.
ఆయన చేతిలో ఒక గిఫ్టు పాక్.

ఏవిటండీ...నక్లెస్సా !..మొఖం చాటంత చేసుకుని..

ఛీ..ఛీ..అంత కంటే గొప్పదోయ్.
అంటూ నా చేతిలో పెట్టారు.
ఓపెన్ చేయ్...

మెల్ల మెల్లగ ఓపెన్ చేసేసరికి
చేతిలోంచి జారిపడింది...
' అన్నపూర్ణ - వంటలు, పిండివంటలు ' పుస్తకం.
వంటలు రావని భార్యని ఛీదరించుకొని

బాధలు పెట్టిన భర్తలెందరినో చూసాను.

కాని మావారు ఎంత మంచి వారో...వంటల పుస్తకం
తీసుకొచ్చి నేర్చుకోమని అవకాశం
ఇవ్వడం,
ఆయన ప్రోత్సాహం నన్ను
మరింత రెచ్చగొట్టింది.
ఈ రోజెలాగైయినా బూరెలు వండుతానండి...
వంట అయిపో్యాకా బూరెలు ఐటం చదివాను.

ఒక్క సారే మనసంతా తేలికైపోయినట్లయింది..

ఏవండీ చూసారా! బూరెలు వండడం చాలా ఈజీ.
అయితే ఈ రోజు స్పెషల్ ...బూరెలన్నమాట....మావారు..

వెంఠనే పప్పు నానబెట్టేసాను...

సూచనల ప్రకారం ఫాలో అయిపోయాను.

ఆయనయితే వండబోయే బూరెలను తలచుకొని
గాల్లో తేలిపోతునట్లు న్నారు. పిల్లలనిద్దరిని తెగ ఆడించేస్తూన్నారు.
నిజం చెప్పొద్దూ...నా పరిస్థితి అలాగే ఉంది.

ఇంత పెద్ద సమస్య ...ఎంత సింపుల్ గా తీరిపోతుందా ని...

పప్పు గ్రైండర్ లో వేసి పక్కన పెట్టుకున్నాను.

ఇపుడు పూర్ణం తయారీ...

పూర్ణం కలుపుతుంటుంటే
మెల్ల మెల్లగా
అది పలుచగా తయారయింది.

అది వుండలు చేసుకునే వీలు లేదు. అంతా వేస్ట్.

ఎందుకలా తయారయిందో అర్ధం కాలేదు.

మరో ప్రక్క బూరెల వంట ఫెయిలయిందే అన్న బాధ...

వెనకనుంచి మావారు..

నెవర్ మైండ్..ఫస్టైమ్ కదా. నెక్స్టైమ్ బెటర్ లక్...
అంటూ ఆయన బైటకెళ్ళిపోయారు..
నా కోరిక మరింత బలపడింది.
ఈ సారి ఎలాగయినా సాధించాలి.
మరో రోజు...ఒకటికి పదిసార్లు చదివి మొదలు పెట్టాను.
సక్సెస్ ఖాయం అని పిస్తుంది.
నిజమే...సక్సెస్...
దోర దోరగా, వేడి వేడిగా బూరెలు రెడీ....
బూరెను చిదిమి కాసిన నెయ్యిని
మధ్యలో వేసి తింటే...ఆహా ఏమి రుచి !
అని అనుకుంటూంటే...వెనక నుంచి మావారు...
ఎవిటోయ్...చుట్టూ ఉన్న పిండి ఇంత థిక్ గా ఉంది.
ఒకె..ఒకె..నాట్ సో బేడ్..
షిట్ ! మళ్ళీ ఫెయిల్....
No. No. Half lost is half won. అనుకుని
కాన్ఫిడెంస్ బిల్డప్ చేసుకున్నాను.
ఈ సారేమయినా సంక్రాంతికి సాధించాలి.
నా ఫ్రెండ్ సరిత వంటల గురించి
http://www.sailusfood.com/ లోచూడమంది.
ఓహ్.మంచి ఫోటోలతో చాలా బాగుంది సైటు.
ఇంచుమించు ఇందులో కూడా ఒకేలా ఉంది.
చక చకా అన్ని పనులు జరిగి పోయాయ్.
సల సలా కాగుతున్న నూనెలో ఒకటి ఒకటిగా
వేస్తున్నాను....ఝమ ఝమలు ముక్కు
పుటాల్లో గిలిగింతలు పెడుతున్నాయి. ఇంతలో...
ఠాప్...ఠాప్....ఠాప్.....ఠాప్.....?
కట్ చేస్తే....
మంచం మీద నేను..మంచం పక్కన పిల్లలూ
నా పక్కన మావారు.. చేతిలో బర్నాల్....

ముఖం మీద, చేతుల మీద ఆయిల్ చెదిరి

కాలిన బొబ్బలపై బర్నాల్ రాస్తూ.. ఏమోయ్...

Half lost may also be lost forever.
ఇదెందుకో నీకు కలసి రాలేదు.
మనం
హోం ఫుడ్స్ నుండి తెచ్చుకుందామ్లే..
అయినా.. నా హెల్మెట్, నీ కిచెన్ గ్లవ్స్

వేసుకో లేక పోయావా ?

Thursday, January 14, 2010

సమ్..క్రాంతి.

సంక్రాంతి వచ్చిందంటే...నాకు రెండు టెంషన్లు...
ఒకటి పండగదైతే..మరోటి..ఇంతకంటే ఎక్కువది..
ఈ నెలలోనే వచ్చేది...మా అమ్మాయి
యమున పుట్టిన రోజు.
తను చేసే హడావిడి అంతా ఇంతా కాదు.
కాలి గోళ్ళ రంగు దగ్గర నుండి నెత్తి మీద పెట్టుకునే క్లిప్పు వరకూ
కనీసం పది షాపులు తిరగాల్సిందే..
ఈ పండగకి షాపులు ఎంత రద్దీగా ఉంటాయో తెలుసుకదా..
24 న పుట్టిన రోజు కదమ్మా..పండగ అయిపోయాకా వెళదామే అంటే
"పండగ అయిపోతే వెరైటీ లుండవ్...
ఇప్పుడే షాపింగు చేయాలి..అంతే
సరే కదాని ముందే కొంటే అవన్నీ పండగకి వాడేస్తాది.
మళ్ళీ పుట్టిన రోజుకి అన్నీ కొనాల్సిందే.
తను ఏదైన అంది అంటే అది జరగాల్సిందే..
లేకపోతే ఇల్లు పీకి పందిరివేసేస్తాది.
ఎపుడైనా ఏమైన అంటే చాలు... ఏ గదిలోకో వెళ్ళి కామ్ గా
మా ఆడపడుచుకి ఫోన్ చేసేస్తాది.
తనంటే మా ఆడపడుచుకి బాగా గారం.
ఆపై మా అత్తగారు.. ఇంట్లో ఉండనే ఉన్నారు.
ఇక వెంటనే ఫోను వచ్చేస్తాది. " ఎందుకొదినా..ఈ సారికి దానిష్టప్రకారమే
కానీయరాదూ.." అంటూ (ఎపుడూ దానిష్టప్రకారమే అన్నీజరుగుతాయి).

ఇక ఈ సం.రం. పుట్టిన రోజు టెంషను గత సం.రమే మొదలయింది.
ఎందుకంటే ఈ సం.రం.తన పుట్టిన రోజు 24 ఆదివారం వచ్చింది.
లాస్ట్ ఇయర్ అంతా గుర్తుకొచ్చినపుడల్లా మాబుర్ర తినీసేది.
పోని తిధుల ప్రకారం చేద్దామంటే 20 న వచ్చింది.
ఆ రోజు స్కూలు శెలవు. ఆమరుసటి రోజు నుంచి స్కూళ్ళు తెరుస్తారు.
ఇహ తన బాధ అంతా ఇంతా కాదు.
' ఇంక నేను కేకు ఎలా కట్ చేస్తాను.
చాకలైట్సు ఎవరికి ఇవ్వాలి ?
మా ఫ్రండ్స్ ఎవరూ ఉండరు'
. ఒహటే ఆందోళన.
సరే ఇంత బాధ పడుతుంది కదాని..మేం బాధ పడి పోయి
ఎలాగోలా ఏదో చేయాలని అనుకుని.. నిన్న షాపింగుకి తీసుకెళ్ళాం.

తనకి CMR షాపింగు మాల్ అంటే ఇష్టం.
ఎందుకంటే అన్నీ ఒకే చోట దొరుకుతాయి.
మీరు నమ్మరు గాని మధ్యాహ్నం రెండు గంటలకు క్లోత్స్ సెక్షనులో అడుగెట్టాం.
బయటకొచ్చేసరికి రాత్రి తొమ్మిదయింది. తన డ్రస్ కొనే కౌంటర్ లో
నలుగురు సేల్స్ గాల్స్ దీని సెలెక్షన్ ధాటికి తట్టుకోలేక
మెల్లగా సైడై పోయారు. ఒక ఇరవయ్ రెండు డ్రస్ లు మాత్రమే ట్రైల్ వేసిందంతే..
చివరికి తేల్చిందేమంటే..... ' ఇది నాన్నగారికి నచ్చింది..
ఇది అమ్మకి నచ్చింది...ఇది నాకు నచ్చింది.
సో మూడు తీసేసుకుంటాను'...
ఢాఢాఢాం .

ఏదో ఉన్న వాళ్ళమే కాని మరీ...ఒక రోజుకి
మూడు డ్రస్ లు కొనేంత రిచ్ కాదు.
తరువాత బంగారం..కొనాలి. డ్రస్ ల దగ్గర అనుభవం
అయిందికదా..అందుకని తనని, మావారిని
ఫుడ్ కోర్టుకి వెళ్ళమని ఆ పని తొందరగా కానిచ్చేసాను.
ఈ గోల్డ్ సర్ప్రైజ్ గా ఇద్దామని ముందే డిసైడ్ అయ్యాం.
షాపింగుకి వచ్చామంటే కంపల్సరీగా హోటల్లో
డిన్నర్ చేయాల్సిందే..లేక పోతే అదో పేచీ..
ఇంటికొచ్చేసరికి పదిన్నర...సెలవులు కదా..
మా బాలు రెచ్చిపోయి టి.వి చూసేస్తున్నాడు.
యమున ఊరికనే ఉండదుకదా......
" ఒరేయ్ అన్నయ్యా... నా బడ్డేకి మూడు డ్రస్ లు
తెచ్చుకున్నాన్రా!చూడు ఎంత బాగున్నాయో..
ఛీ..ఛీ
ఇవేం బాగున్నాయ్..
హె
! చెత్త సెలక్షన్.. పరమ చెత్త సెలక్షన్...!
(మేం హోటల్లో తినివచ్చాం కదాని వాడికి కుళ్ళు)
ఢాఢాఢాఢాఢాం...అది నాకేసి
కొర కొరా
చూస్తోందంటే....
మళ్ళీ కధ మొదలవుతాది..

కొసమెరుపు:

CMR షాపింగ్ మాల్ లో ఏది కొన్నా బిల్ చూపిస్తే
దాదాపు 100 నుండి 150 రూపాయిల విలువ చేసే
తాజా కూరగాయలిస్తున్నారండోయ్..
త్వరపడండి. ఇదే సమ్..క్రాంతి.
బ్లాగ్మిత్రులందరికీ
సంక్రాంతి శుభాకాంక్షలు.

Wednesday, January 13, 2010

భోగి పిడకలంటే తెల్సా?




ఊరు నించి రాత్రే వచ్చాం. ఉదయాన్నే పిల్లల్ని లేపి స్నానాలు చేయించే సరికి
ఎదురు ఫ్లాట్ సరిత గారు కాలింగ్ బెల్ కొట్టి ...
ఏవిటి మీరు రారా ? భోగి మంట వేస్తున్నాం. బాబుని, పాపని తీసుకుని రండి.
అని పిలిచేసి వెళ్ళి పోయారు.
మా ఆడపడుచు అత్తగారికి బాగాలేదంటే విజయవాడ వెళ్ళి రాత్రే వచ్చాం.
సంక్రాంతికి ఏం ఎరేంజ్ మెంట్స్ చేసారో తెలియదు.
పిల్లలిద్దరిని ముందు పంపి తరువాత నేను వెళ్ళాను.
నాలుగున్నరకే చాలమంది అక్కడకి చేరిపోయారు.
మైన్ గేటు కి కొంచెం పక్కగా పెద్ద భోగి మంట వేసారు.
ఇలాటి కార్యక్రమాలంటే ముందుండే మూర్తి గారు నన్ను చూడగానే..
ఏమ్మా ఎపుడొచ్చారు. మీ పిన్నిగారు బాగున్నారా?
ఆ! రాత్రే వచ్చాం అంకుల్. పిన్నికి ఫర్వాలేదంకుల్. కొంచెం లేచి తిరుగుతున్నారు.

భోగి మంట పెద్దదే వేసారు. చుట్టూ చేరిన పిల్లలు చిన్న చిన్న పుల్లముక్కలు తీసుకొచ్చి మంటలో పడేస్తున్నారు.
అంతే కాని ఎవరి చేతుల్లోను భోగి దండలు గాని భోగి పిడకలు గాని లేవు.
ధగ ధగ మండుతున్న భోగి మంటని చూసేసరికి
నా చిన్నప్పటి జ్ఞాపకాలు ముసురుకొచ్చాయి.

మాది అటు పల్లెటూరు కాదు పట్నం కాదన్నట్లుండే ఊరు. పల్లె పండుగలు, సాంప్రదాయాలకు విలువనిస్తూ, పట్టణ నాగరికతకి స్వాగతం పలికే సంధికాలమ్లో నలుగురు అన్నయ్యలు,
ఒక అక్క కి ఒకే ఒక చెల్లి గా పుట్టిన అదృష్టవంతురాలిని.
సంక్రాంతి వచ్చిందంటే ముగ్గుల పుస్తకాలు ఫ్రెండ్స్ షేర్ చేసుకుని రకరకాల ముగ్గులు ప్రాక్టీసు చేస్తూ ఆ సందడే సందడి. నేనింకా చిన్న పిల్లని కాబట్టి అక్క చేస్తుంటే వింతగా చూసేదాన్ని. అందరికంటే చిన్నదాన్నికాబట్టి అందరూ గారంగా చూసుకునేవారు.
ఇహ భోగి పిడకలు గురించి చెప్పాలంటే...చాలాఉంది.
సంక్రంతి వస్తుందంటే నెల రోజుల ముందే అమ్మ పొలం నుండి ఆవు పేడ తెప్పించేది. మా నలుగురు అన్నయ్యలు వాటితో భోగి పిడకలు చేసేవారు. ఒక్కక్కరికి ఒకో దండ వచ్చేటట్టు చిన్ని చిన్ని పిడకలు
వేసి వాటి కి దండగా చేయడానికి చిన్ని కన్నాలు పెట్టేవారు.
మా ఆరుగురికి ఒకో దండ వచ్చేటట్టు చేసేవారు. ఈ పిడకలలో రకాలుండేవండోయ్.
అరిసె పిడకలు అంటే అరిసెల్లా పెద్దవి చేసి ఎక్కువ కన్నాలు పెట్టేవారు.
అరటికాయ పిడకలు అంటే అరటికాయ షేపులో ఉండేవి.
ఇవి అందరకీ సమంగా వేసి భోగి దండలోమధ్య మధ్యలో వేస్తే దండలెంత
అందంగా ఉండేవో.మిగిలినవి చిన్నగా హార్లిక్స్ బాటిల్ మూతంత సైజులో గుండ్రంగా ఉండేవి.
నిజం చెప్పొద్దూ పేడ పిడక దండలైనా గాని ఎంత ముద్దొచ్చేవో..
ఈ పిడకల తయారీలో చిన్న పిల్లని కాబట్టి నన్ను దగ్గరికి రానిచ్చేవారు కాదు.
నాకు మాత్రం అవి ఎప్పుడెండుతాయా అని ఒకటే టెంషన్.
ఎప్పుడు దండలు చేస్తారో అవి ఎంత అందంగా ఉంటాయో
ఊహించుకుంటూ ఆనంద పడి పోయేదాన్ని.అన్నయ వాళ్ళు స్కూలు కెళ్ళినపుడు
మెల్లగా గోడ దగ్గరికి చేరి పిడకలు ఎండాయా లేదా అని ఊడపెరికి చూసేదాన్ని.
అంతేఊడిన పిడకలని అతికించలేం కదా..
సాయంత్రం వాళ్ళు స్కూలు నుండి వచ్చేసరికి వరుసకి నాలుగైదు పిడకలు మిస్సింగ్.
రెండో అన్నయ్య కి నాకు ఎప్పుడూ గొడవే. అంతే అమ్మకి కంప్లైంటు వెళ్ళి పోయేది.
అమ్మ నను కొట్టడానికి, రెండో అన్నయ్య నను పట్టుకోవడం ఇల్లంతా పరుగు పెట్టించి పెట్టించి
చివరకి నాయినమ్మ వెనక్కి దాక్కునేదాన్ని. నాయినమ్మ వాణ్ణి ఒక్క గసురు గసిరేది.
దానికి అందేలా పిడకలు ఎందుకేయాలి?
కొంచెం ఎత్తులో వేయాలని తెలియదా మీకు ? అని తిట్టేది. దాంతో సద్దుమణిగేది.
మళ్ళీ పెద్దన్నయ్య కొత్త పిడకలు వేయడం.. వాటిని నేను చెకింగ్ చేయడం
ఈ గొడవ ఇంచుమించు రోజూ జరుగుతూనే ఉండేది.

ఇపుడు తలుచు కుంటుంటే నవ్వొస్తోంది.
ఇన్ని సరదాల మధ్య నిమ్మదిగా నడుచుకుంటూ
వచ్చిన గంగిరెద్దులా భోగి పండగ వచ్చేది.
ఉదయాన్నే అందరికి స్నానాలు చేయించి కొత్త బట్టలు కట్టుకుని
ఆరుగురుం కవాతు చేసే సైనికుల్లా ఒకరి వెనక ఒకరు భోగి మంట్లో
భోగిదండలు వేసాకా నాన్న భోగి మంట బూడిద
తీసి అందరకి వీబూధి పెట్టేవారు.
అక్క వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ భోగి మంట చుట్టూ తిరుగుతూ పాటలు పాడేవారు.
అమ్మ అక్కని అటువంటి ఆటపాటలకి పంపేది కాదు.
ఇంట్లో ఉన్న అమ్మకీ నాయినమ్మకీ భోగి బూడిద పెద్దన్నయ తీసుకొచ్చే వాడు.
ఇంటికొచ్చేసరికి వేడి వేడిగా టిఫిన్ రెడీ గా ఉండేది.
ఇవండీ నా చిన్నప్పటి భోగి స్మృతులు.
ఇప్పటికీ ఈ రకంగా పల్లెటూరు లో జరుగుతున్నాయి తప్ప
ఈ నగరాలు ఈ సంబరాలకి నోచుకోలేదు.
ఈ మధ్య ఎక్కడో చదివాను. ఈ తరం వారు
ఈ సంక్రాంతి సంబరాల గురించి తెలుసుకోవాలంటే
www.సంక్రాంతి.com లో చూడాల్సిందేనట.

Tuesday, January 12, 2010

అదే చిరునవ్వుతో....

అందమైన పూల పానుపు పై
నీ అంతిమ దృశ్యాలు
నాలో ఘనీభవిస్తూంటాయి...
అవసరం తీరిపోయింది కదా
అందరూ తొందర పడి
నిను సాగనంపేసారు

ఎవరూ మిగలలేదు
మనిద్దరం తప్ప...

నువు లేవన్నది
ఎంత అబధ్ధమో
నేను ఉన్నాను అన్నదీ
అంతే అబధ్ధం..

నీ సమాధి మీద
మన పాప నాటిన
తులసి మొక్క
నన్నే చూస్తున్నట్లు ఉంది.
అవును నిజమే
నాకు కనిపిస్తున్నావు
నన్ను రమ్మంటున్నావు
నేను నడుస్తున్నానా !
నాకే తెలియదు..
నాలో నేను లేను
గుప్పెడు సముద్రాన్ని నింపి
నానుండి నన్ను
నువెపుడో తీసుకు పోయావు.
గది నిండా నీ స్మృతులే
కిటికీ తెరచి చూస్తే
అంతా చీకటి..
నీ చిత్తరువు మాత్రం
అదే చిరునవ్వుతో....


Sunday, January 3, 2010

పెళ్ళి పుస్తకం - 12

హిందూ వివాహ ప్రాశస్త్యము.
పండ్రెండవ భాగము
పాణి గ్రహణము:

బ్రహ్మముడి తంతు లోని మరికొన్ని మంత్రాలు తెలుసుకుందాం....


1.సోమ: ప్రధమో వివిదే గంధర్వోవివిద ఉత్తర:
తృతీయో అగ్నిష్టేపతి స్తురీయస్తే మనుష్యజా:

2.సోమో దద ద్గంధర్వాయ గంధర్వో దద దగ్నయే
రయిం చ పుత్రాగ్ శ్చాదా దగ్ని ర్మహ్యా మధో ఇమామ్.

1. కన్య పుట్టగానే కొంత కాలము సోముడు,కొంతకాలము గంధర్వుడు,
కొంతకాలము అగ్ని కాపాడుతారు. వారిని హోమ ప్రార్ధనాదుల గావించి
సంతృప్తి పరచి వారివలన పొందిన కన్యకు తాను పతి యగును.

2. సోముడు నిను గంధర్వుని కిచ్చెను, గంధర్వుడు నిన్ను అగ్ని కిచ్చెను.
నేను నిన్ను కాపాడవలసిన నాల్గవ వాడను. అగ్ని నాకు నిన్ను,
పుత్రులను ప్రసాదించుగాక.
అని అభి మంత్రించి పెళ్ళికూతురు చేయి పట్టుకొంటాడు.
దీనినే
పాణిగ్రహణము అంటారు.
ఇక్కడ ప్రధాన మైన రెండు మంత్రాలను,వాటి అర్ధాలను చూద్దాం.

'గృహ్ణామితే సుప్రజాస్త్వాయ హస్తం
మయావత్య జరదృష్టిర్య దాసహ'


పెద్దలు ఎట్లు ఆచరించిరో అట్లే నేనునూ మంచి సంతతి కొరకు
నీ హస్తమును గ్రహించుచున్నాను.

'మూర్దన్వాన్ యత్రసౌభ్రవ:పూర్వ దేవేధ్య ఆతపత్
సరస్వతి ప్రేమదన సుషగే వాజినీవతి'


మన పూర్వులగు సుభ్రులు శిరోధార్యమగు శీలముతో ఎట్లు వెలుగొందిరో
అట్లు వెలుగొందునట్లు ఈమెను సరస్వతి లోకములోని జీవులకు
అగ్రగణ్యగా నిన్ను చేయు గాక ! అని వరుడు మంత్రాలు పఠిస్తాడు.

సప్తపది:

అంటే వరుడు వధువుని చేయి పట్టుకుని అగ్ని హూత్రము
చుట్టూ ఏడు అడుగలు వేస్తాడు.
ఈ ఏడడుగులలోను వరుడు వధువుని ఏడు కోరికలు కోరతాడు.
ఈ ఏడడుగులు ఏడేడు జన్మల అనుబంధాన్నిస్తుంది.
ఈ ఏడడుగులకు ఏడు మంత్రాలను పఠిస్తాడు.
ఈ సప్తపది పూర్తి కాని ఎడల వివాహము పూర్తి కానట్లే...

అగ్నికి ఉత్తరం వైపున కుడికాలు మొదట పెట్టి ప్రాద్దిక్కుగా గాని
ఉత్తర దిక్కుగా గాని వధువుని నడిపించుచూ ఏడు మంత్రాలు
చెపుతాడు.

1. ఏకమిషే విష్ణు స్త్వాన్వేతు
2. ద్వే ఊర్జే విష్ణు స్త్వాన్వేతు
3. త్రీణి వ్రతాయ విష్ణు స్త్వాన్వేతు

4. చత్వారి మయోభవాయ విష్ణు స్త్వాన్వేతు

5. పంచ్వశుభ్యో విష్ణు స్త్వాన్వేతు

6. షడృతుభ్యో విష్ణు స్త్వాన్వేతు

7. సప్తభ్యోత్రాభ్యో విష్ణు స్త్వాన్వేతు


భావం:

ఓ చిన్నదానా ! నీవు నావెంట నడువుము
విష్ణుమూర్తి నీవు వేసే....
మొదటి అడుగువల్ల అన్నాన్ని,
రెండవ అడుగువల్ల బలాన్ని,
మూడవ అడుగువల్ల మంచి కార్యాలను,
నాల్గవ అడుగువల్ల సౌఖ్యాన్ని,
ఐదవ అడుగువల్ల పశుసమృధ్ధిని,
ఆరవ అడుగువల్ల ఋతుసంపదను,
ఏడవ అడుగువల్ల ఏడుగురు హోతలను
నీకు ఇచ్చుగాక.

ఇవికాక వరుడు కొన్ని మంత్రాలను,
వధువు కొన్ని మంత్రాలను, ఇరువురు కలసి
కొన్ని మంత్రాలను పఠిస్తారు.
ఇవి భార్యా భర్తల అనుబంధాన్ని,భాద్యతలను వివరిస్తాయి.
అవి తరువాయి టపాలో....

కొసమెరుపు:
1. దక్షిణాఫ్రికాలోని కొన్ని జాతులలో వివాహ వేడుకలలోభాగంగా... వారి జీవితాలలో ముఖ్యమైనవిగా భావించే 12 వస్తువులని (ద్రాక్ష సారాయి,గోధుమలు,మిరియాలు, ఉప్పు, చేదు రుచినిచ్చే కొన్ని మొక్కలు,నీటి కుండ,చెంచా, చీపురు,తేనె, ఒక వ్యవసాయ పనిముట్టు, ఒక రక్షణ కవచం, బైబిల్ పుస్తకం) వివాహ తంతులోఉంచుతారు. వధూవరుల రెండు కుటుంబాల ప్రేమానురాగాలకు ప్రతీకలుగా వీటిని భావిస్తారు.

2. మరికొన్ని జాతులలో వధూవరుల తల్లిదండ్రులు
వారివారి ఇళ్ళనుండి కొలిమిలోని అగ్నితో వధూవరుల గృహం లో కొలిమి ని వెలిగిస్తారు.







Friday, January 1, 2010

2009-2010 ఒక విచిత్రం.



బ్లాగ్మిత్రులందరికీ
నూతనసంవత్సర శుభాకాంక్షలు

మనం మరో 1000 సంవత్సరాలు బ్రతికితే
3009-3010 చూడగలం.
ఇది అసంభవం కదా
ఇలా మొదటి దశాబ్దం చూడడం ధ్రిల్లింగా లేదూ...........